RUDYARD KIPLING: Në mundsh (Nga Libri i Xhunglës)


Në mundsh mos humbësh kokën, kur plot, teje përqark
Të tyren e kan’ bjerrur, fajtor të bëjn’ me bast,
Në mundsh, kur bash të gjithë për ves të ngrehin çark,
Besimin mos e humbësh në vete asnjë çast;
Në mundsh të presësh prore, durimin pa e humbur,
Në bëfsh derman ndaj rrenës, pa rrejtur kurrnjëherë,
Kur shpifin të pacipët, përgjigjju pa u tundur,
Pa mllef, por dhe pa lutje, përulje të pavlerë. 

Në mundsh të ëndërrosh, pa rënë i ëndrrës pré,
Në mundsh dhe të mendosh, por jo qëllim më vete,
Në mundsh të mos kesh pezm, në dor’ të tij po s’re,
Njëlloj ngadhnjim, dështim, t’i shohësh pa siklete;
Në mundsh të durosh fjalën që pate thënë njëherë,
Ta shohësh të shformuar, nga njerzit të gjymtuar,
Në mundsh, kur idealin ta flakin tej në erë,
Ta ngresh sërish më këmbë, me afshin e pashuar;